تاریخچه استفاده از لوله های فلزی در ساخت مبلمان، سیر تولید صندلی در قرن نوزدهم

نام تولید : B 3, Wassily
طراح : مارسل بروئر ، سال 1925
اولین تولید: سال 1926
تولید کننده: شرکت Möbel Lengyel در شهر برلین
ابعاد : 72.5*69.5*76.5 ، ارتفاع صندلی 43 سانتی متر
جنس: لوله فولادی با اندود نیکل با خم سرد ، پوشش کف ، پشت و دسته ها با پارچه و یا چرم .

Marcel Breuer (1902-1981) ( مارسل بروئر)

برای صندلی ماشین های تاترا ساخت کشور چک در سال 1919 از لوله فولادی استفاده شد .

برای اولین بار در سال 1925 به عنوان مبلمان خانه و در صندلی راحتی با طراحی مارسل بروئر بود که استفاده از لوله های فلزی معرفی شد ، که به عنوان نقطه عطف زیبایی در تولید مبلمان و همچنین شروع یک شاخه مهم از صنعت مبلمان مشخص شده است . نمونه کاملی از زیبائی مواد و طراحی مدرن در زندگی روز مورد استفاده قرار گرفت .
بروئر ایده اولیه استفاده از لوله فولادی در مبلمان را از دوچرخه های آدلر گرفت ، او در آن زمان مدیر کارگاه چوب باوهاوس در دسائو بود .

نکته جالب آنکه به طور کاملا تصادفی در همان دوران طراح معروف لوکوربوزیه ” Le Corbusier” نیز برای طراحی پله در غرفه در نمایشگاه پاریس از لوله های فولادی استفاده کرد . به نحوی که بسیار شبیه به فریمهای دوچرخه های ساخت آن دوران بود .
لوکوربوزیه در سالهای بعد نیز از لوله های فولادی در طراحی مبلمان استفاده نمود .

مهمترین کار خلاقانه مارسل بروئر این بود که استراکچر بسیار سنگین برای مبلمان را به لوله های استیل توخالی و سبک تغییر داد .

مارسل بروئر در ساخت مدل صندلی “B3” آشکارا از طراحی صندلی گریت ریت ولد که در سال 1917 ساخته شده بود الهام گرفته است به دلیل آنکه کف و پشت ایندو صندلی بسیار به هم شبیه است.

و البته بروئر طراحی را بر اساس استفاده از لوله های فولادی قرار داده است و به جهت آنکه تماس بدن با لوله سرد انجام نشود از پوشش های پارچه ای نیز استفاده برده است .بروئر برای بخش پارچه ای پس از آزمایش متریال مختلف یک نوع پارچه را انتخاب نمود که بعد ها هم از آن در صندلی های مختلف بسیار استفاده شد.
قسمت نشیمن و پشت این صندلی ضمن آنکه به نظر بسیار ساده می آیند اما بسیار با دقت و به صورت کاملا فنی طراحی و ساخته شده اند ، هر یک از کف و پشت به صورت یک لوپ هستند که در اتصال پیچ و مهره ای به پایه ها و یکدیگر کامل می شوند ، بروئر این موتیو را از مدلهای ساخت قطعات هواپیمای جانکر ایده گرفته است .
اولین نمونه های ساخته شده از “B35” از 4 پایه جدا و یک پشتی یو شکل ساخته شده بود اما مدلهای بعدی براساس استاندارد های مبلمان تکمیل گردید ، در تولید انبوه این مدل در 1926 از 9 قطعه استفاده شده بود . با تکمیل ایده های طراحی این مدلهای مبل به تدریج بحث جوشکاری حذف گردید و همه قطعات به وسیله پیچ و مهره به هم متصل شد به این ترتیب از حجم دمونتاژ این کالا به شدت کاسته شد به نحوی که امکان بسته بندی 50 عدد صندلی در یک متر مکعب میسر گردید.

چند دهه بعد و در سال 1962 ، صندلی “B3” که در ابتدا توسط شرکت ایتالیایی Gavina، تولید شده بود ، توسط شرکت کنول آمریکا ، خریدار شرکت مذکور ، دوباره در خط تولید قرار گرفت و به افتخار ” واسیلی کاندینسکی” استاد موسسه باوهاوس ، که از ابتدا به توجه به زیبایی شناسی انقلاب صندلی مشهور بود، این صندلی به نام “واسیلی” نامیده شد و امروزه نیز به همین عنوان در سرتا سر جهان محبوب و شناخته شده است.
در ابتدا “B 3” تنها توجه گروهی از معماران، طراحان و هنرمندان را به خود جلب نمود ، اما در حال حاضر به عنوان یک شاهکار مورد تحسین همه جهانیان است.
در همان دوران که بروئر برای صرفه جویی در فضا یک نسخه تاشو از “B 3” را در سال 1926، در آلمان ثبت نمود ، طراحان مشهوری چون مارت استم”Mart Stam” آرشیتکت هلندی و میس ون درروهه “Mies Van der Rohe” طراح آلمانی آمریکائی و دیگران،صندلی هائی با لوله های فلزی طراحی نمودند .

اما این بروئر بود که اولین بار صندلی خود را در نمایشگاه معتبر “DieWohnung” در اشتوتگارت معرفی نمود و برای اولین بار چشم صنعت و عموم مردم قادر به دیدن این پدیده جدید گردید . ابتدا این ایده مورد پسند معماران و طراحان صنعتی قرار گرفت و سپس مردم نیز به سرعت از مبلمان از فولاد لوله ای به دلیل سبکی آن، کیفیت بهداشتی، و مقاومت در برابر سایش و پارگی استقبال نمودند و در دهه سوم قرن بیستم این سبک از تولید به حق برترین مدل روز در جهان گردید و امروز نیز مظهر روح مدرنیته در نیمه اول از قرن بیستم نام گرفته است .
منابع :
[1] Walter Gropius, Ideen und Aufbau des staatlichen Bauhaus Weimar (Munich: Bauhausverlag, 1923).
[2] Marcel Breuer, “metallmöbel und moderne räumlichkeit,” (footnote 23), quoted in Werner Möller and Otakar Mácel, Ein Stuhl macht Geschichte (Munich: Prestel, 1992).
[3] Le Corbusier, Almanach d’Architecture Moderne (Paris, 1925), 145, quoted in Werner Möller and Otakar Mácel, Ein Stuhl macht Geschichte (Munich: Prestel, 1992).
[4] Marcel Breuer, quoted in Christopher Wilk, Marcel Breuer – Furniture and Interiors, exhibition catalogue (New Yo http://www.design-museum.
http://www.knoll.com/
http://en.wikipedia.org/